Categorieën
Fact Check

Besmetting beteugelen

Als reden voor steeds verdergaande maatregelen wordt steevast aangevoerd dat deze nodig zijn om de verspreiding van het virus in te dammen en de besmettingen te beteugelen. Je zou dus verwachten dat er wel een statistisch verband moet zijn tussen de zwaarte van genomen maatregelen, en de groei van het aantal besmettingen in een land.

Een vergelijking van de zwaarte van de maatregelen tussen landen kan gemaakt worden aan de hand van de ‘Covid Stringency Index’, een getal tussen 0 en 100 dat aangeeft hoe streng de maatregelen geweest zijn. Het lijkt redelijk om aan te nemen dat maatregelen (als ze effectief zijn) binnen een week of twee de groei of krimp van het aantal gevallen moeten gaan veranderen. Als je dus de strengheid van de maatregelen uitdrukt in een getal, en dat getal vervolgens afzet tegen de groei of krimp van het aantal gevallen over een periode van twee weken, dan zou je een verband verwachten.

Op de website ourworldindata.org kun je zulke grafieken maken en als we dat doen voor alle landen in hun database voor de periode 27 Jan – 31 Okt 2020 krijgen we het volgende resultaat:

bron: https://ourworldindata.org/grapher/government-response-stringency-index-vs-biweekly-change-in-confirmed-covid-19-cases

We krijgen een grote kluwen van lijnen die zich uitstrekt tussen index waarden van nul tot honderd terwijl de twee wekelijkse groei tussen nul en honderd-duizend (!) procent ligt. Elke lijn stelt het pad in de tijd voor dat een land heeft afgelegd, en je zou verwachten dat de lijnen zich ongeveer in de rode ellips zouden bevinden waarbij strenge maatregelen gepaard gaan met lage groei in cases en slappe maatregelen met een grote groei.

Maar de kluwen van lijnen laat geen enkel verband zien. Strenge maatregelen geven geen enkele zekerheid op lage groei, en in landen zonder maatregelen loopt het ook niet zondermeer uit de hand! Statistisch gezien is er geen enkel aantoonbaar verband tussen maatregelen en groei van het aantal cases..

Interessant zijn de volgende quotes van Professor David Nabarro, speciale gezant van de WHO voor Covid-19. In een interview met The Spectator heeft hij verklaard eigenlijk geen voorstander van lockdowns te zijn:

“Volgens ons (de WHO) dienen lockdowns maar één doel en dat is om je wat ademruimte te geven, dus je stopt gewoon alles, het virus stopt met bewegen en terwijl je die ademruimte hebt, zou je dan je testcapaciteit, je contactopsporing, en je lokale organisatie moeten opbouwen. Als je dan de lockdown weer opheft, zul je zeker meer cases krijgen, maar je kunt er dan veel beter mee omgaan.” (vanaf 06:25 in de video)

“Ik wil het nog een keer zeggen: wij van de Wereldgezondheidsorganisatie zijn geen voorstander van lockdowns als primair middel om dit virus onder controle te krijgen. De enige reden waarvoor we denken dat een lockdown gerechtvaardigd kan zijn, is om tijd te kopen om te reorganiseren, hergroeperen, middelen opnieuw in evenwicht te brengen, en uitgeputte gezondheidswerkers te beschermen. Maar over het algemeen doen we het liever niet.” (vanaf 10:20 in de video)

In de literatuur zijn ook talloze studies verschenen die aantonen dat lockdowns niet werken om de epidemie te beteugelen:

Studies die de effectiviteit van lockdowns aantonen zijn niet te vinden. Er wordt hoogstens gewag gemaakt van een klein kortetermijneffect op de ziekenhuisopnamen met als prijs (behalve de economische schade) een hogere sterfte in de epidemie als geheel.

Met andere woorden: Strenge maatregelen zijn met zekerheid slecht voor economie en algemene volksgezondheid en bieden geen enkele garantie op een betere uitkomst voor de verspreiding van Corona.