Stelling:
Het toenemend aantal positieve PCR testen betekent dat corona weer de kop opsteekt. We hebben daarom aanvullende maatregelen nodig om te voorkomen dat de IC’s weer volstromen.
De feiten:
Zoals in een eerdere post aangetoond kan een positieve PCR test bij een asymptomatische persoon een besmetting met corona NIET aantonen. Bij een symptomatische persoon is het slechts een aanvullende aanwijzing op een klinische diagnose.
Daarnaast: als we naar de volgende grafiek van het RIVM kijken, komt het SARS-Cov-2 virus sinds week 23 in het geheel niet meer voor bij acuut zieke patiënten die zich bij de 1e lijn gemeld hebben (bij deze patiënten is het virustype met aanvullende tests bepaald):
We zien in deze grafiek een sterke toename in Rhinovirus gevallen vanaf week 23. Dit verloop vertoont overigens verdacht veel overeenkomsten met de toename in positieve PCR testen in dezelfde periode. Het meest markant sinds week 23 echter, is de totale afwezigheid van SARS-Cov-2 bij de gevallen met acute klachten!
Hoe kan het dat er geen enkel geval met SARS-Cov-2 wordt gevonden als er een ‘onrustbarende stijging’ is in positieve PCR testen? Krijgt compleet niemand van deze groep klachten, maar zijn er daarentegen wel mensen die ziek worden van het Rhinovirus? Op deze manier vallen er grote vraagtekens te zetten bij de specificiteit van de PCR test, en dat op basis van de officiële RIVM getallen!
Maar nog ook zonder daar rekening mee te houden: als we per week zo’n 110 tot 120 duizend (!) PCR testen per week uitvoeren kan het alleen al zijn op basis van ‘false positives’ dat we nu zo’n 3250 positieve uitslagen per week zien (3%). En als we straks hele vliegtuigen vol passagiers gaan testen kan dat aantal alleen nog maar fors hoger worden zonder dat dit iets bewijst als het percentage positieven niet toeneemt.
Daarnaast worden nu steeds meer jongeren getest die tot voor kort niet in beeld waren omdat we geen tests deden bij asymptomatische personen. Door het bron- en contact onderzoek wordt ook in toenemende mate in sociale clusters getest. Hierbij zullen we dan ook selectief oude sporen detecteren waarbij de ziekte al bedwongen is door het immuunsysteem, maar waar na weken nog steeds resten RNA te vinden zullen zijn.
Hoewel het op zich mogelijk is dat er op deze manier ook wel ‘echte’ besmettingen gevonden worden is de waarschijnlijkheid daarop laag, zeker als we asymptomatisch testen.
Conclusie:
De stelling is ONWAAR.
Het toenemend aantal positieve PCR testen betekent weinig tot niets.
We hebben dus geen aanvullende maatregelen nodig om te voorkomen dat de IC’s weer volstromen.